налі́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. налі́ты налі́тая налі́тае налі́тыя
Р. налі́тага налі́тай
налі́тае		 налі́тага налі́тых
Д. налі́таму налі́тай налі́таму налі́тым
В. налі́ты (неадуш.)
налі́тага (адуш.)		 налі́тую налі́тае налі́тыя (неадуш.)
налі́тых (адуш.)
Т. налі́тым налі́тай
налі́таю		 налі́тым налі́тымі
М. налі́тым налі́тай налі́тым налі́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

налі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. налі́ты налі́тая налі́тае налі́тыя
Р. налі́тага налі́тай
налі́тае		 налі́тага налі́тых
Д. налі́таму налі́тай налі́таму налі́тым
В. налі́ты (неадуш.)
налі́тага (адуш.)		 налі́тую налі́тае налі́тыя (неадуш.)
налі́тых (адуш.)
Т. налі́тым налі́тай
налі́таю		 налі́тым налі́тымі
М. налі́тым налі́тай налі́тым налі́тых

Кароткая форма: налі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

налі́ты

1. прич., в разн. знач. на́ли́тый; см. налі́ць I 1;

2. прил. (сочный) налито́й;

н. я́блык — налито́е я́блоко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налі́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад наліць.

2. у знач. прым. Спелы; наліўны (у 5 знач.). Пах жытняй саломы і налітых каласоў размарыў нас. Пальчэўскі. Гэты водар настолькі моцны і жаданы, што, здаецца, прыносіць з сабою шолахі асенняга лісця ў яблыневым садзе, пад якія ў бульбоўнік падаюць важкія, налітыя антонаўкі. Карамазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blútunterlaufen

a налі́ты крывёй

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нали́тый налі́ты, мног. паналіва́ны; улі́ты, мног. паўліва́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bloodshot

[ˈblʌdʃɑ:t]

adj.

налі́ты крывёю (пра во́чы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

налито́й

1. налі́ты, мног. паналіва́ны;

2. см. наливно́й​ 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напо́лненный напо́ўнены, мног. панапаўня́ны; запо́ўнены, мног. пазапаўня́ны; налі́ты, мног. паналіва́ны; см. напо́лнить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Набра́дзены «набранный слишком много» (Нас.). Відаць, ад набраць, параўн. напіцены ’наліты’, азванчэнне ц, магчыма, звязана з экспрэсіўнасцю слова або пад уплывам іншых слоў (накрадзены, наедзены і пад.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)