налі́пнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; налі́п, -пла; зак.

Прыліпнуць да паверхні ў якой-н. колькасці.

Гразь наліпла на боты.

|| незак. наліпа́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налі́пнуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. налі́пне налі́пнуць
Прошлы час
м. налі́п
налі́пнуў		 налі́плі
налі́пнулі
ж. налі́пла
налі́пнула
н. налі́пла
налі́пнула
Дзеепрыслоўе
прош. час налі́пшы
налі́пнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

налі́пнуць сов. нали́пнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налі́пнуць, ‑не; пр. наліп, ‑ла і наліпнуў, ‑нула; зак.

Прыліпнуць да паверхні ў якой‑н. колькасці. На боты наліпла гразь. □ Рыдлёўка была вельмі цяжкая. Відаць, наліпла зямля. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налі́пнуць klében bléiben* (на што-н. an D); sich ánsetzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наліпа́ць, ‑ае.

Незак. да наліпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нали́пнуть сов. налі́пнуць, мног. паналіпа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наліпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наліпаць — наліпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навя́знуть сов. насе́сці, начапля́цца; (налипнуть) налі́пнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паналіпа́ць, 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е; зак.

Наліпнуць у многіх месцах, у вялікай колькасці.

Паналіпала (безас.) гразі да колаў або на колы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)