налыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак.

1. каго-што. Злучыць, звязаць пры дапамозе вяроўкі, рэменя і пад.

Н. валоў.

2. што і чаго. Тое, што і нанізаць (разм.).

Н. нізку баравікоў.

3. каго. Налавіць (пры дапамозе пятлі).

Н. арканам дзікіх коней.

|| незак. налы́гваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налыга́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. налыга́ю налыга́ем
2-я ас. налыга́еш налыга́еце
3-я ас. налыга́е налыга́юць
Прошлы час
м. налыга́ў налыга́лі
ж. налыга́ла
н. налыга́ла
Загадны лад
2-я ас. налыга́й налыга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час налыга́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

налыга́ць сов.

1. наниза́ть;

н. мані́сту тытуню́ — наниза́ть ни́зку табаку́;

2. (верёвкой, своркой) привяза́ть, навяза́ть; (друг к другу — многих) связа́ть вме́сте;

н. ко́ней — связа́ть вме́сте лошаде́й;

3. (при помощи петли — многих) налови́ть, заарка́нить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Злучыць, звязаць пры дапамозе вяроўкі, рэменя і пад. Налыгаць коней.

2. Разм. Тое, што і нанізаць. Налыгаць абаранкаў на нітку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налыга́ць, налы́гваць áufreihen vt, áuffädeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наниза́ть сов. наніза́ць, налыга́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налы́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да налыгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налыга́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад налыгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налы́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. налыгваць — налыгаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абніза́ць

‘нанізаць, налыгаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абніжу́ абні́жам
2-я ас. абні́жаш абні́жаце
3-я ас. абні́жа абні́жуць
Прошлы час
м. абніза́ў абніза́лі
ж. абніза́ла
н. абніза́ла
Загадны лад
2-я ас. абніжы́ абніжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абніза́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)