налыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Злучыць, звязаць пры дапамозе вяроўкі, рэменя і пад. Налыгаць коней.

2. Разм. Тое, што і нанізаць. Налыгаць абаранкаў на нітку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)