нако́рпаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нако́рпаю |
нако́рпаем |
| 2-я ас. |
нако́рпаеш |
нако́рпаеце |
| 3-я ас. |
нако́рпае |
нако́рпаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
нако́рпаў |
нако́рпалі |
| ж. |
нако́рпала |
| н. |
нако́рпала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
нако́рпай |
нако́рпайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
нако́рпаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нако́рпаць сов., разг.
1. наковыря́ть;
2. перен., пренебр. накропа́ть, наковыря́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нако́рпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм.
1. чаго. Корпаючы, здабыць нейкую колькасць чаго‑н. Накорпаць дробненькіх грыбоў. Накорпаць карэння.
2. перан.; што і без дап. Зневаж. Дрэнна, нядбайна што‑н. зрабіць. Накорпаць запіску.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накропа́ть сов., разг., ирон. нако́рпаць, накрэ́мзаць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)