накаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.

1. Коцячыся, наткнуцца, ускаціцца на каго-, што-н.

Бочка накацілася на нагу.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Коцячыся, набегчы, пакрыць сабою.

Хваля накацілася на бераг.

3. перан. Нечакана ўзнікнуўшы, ахапіць.

Бяда раптоўна накацілася на вёску.

|| незак. нако́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накаці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накачу́ся нако́цімся
2-я ас. нако́цішся нако́ціцеся
3-я ас. нако́ціцца нако́цяцца
Прошлы час
м. накаці́ўся накаці́ліся
ж. накаці́лася
н. накаці́лася
Загадны лад
2-я ас. накаці́ся накаці́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час накаці́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накаці́цца сов., в разн. знач. накати́ться;

бервяно́ ~ці́лася на нагу́ — бревно́ накати́лось на́ ногу;

хва́ля ~ці́лася на бе́раг — волна́ накати́лась на бе́рег

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накаці́цца, ‑качуся, ‑коцішся, ‑коціцца; зак.

1. Коцячыся, наткнуцца, ускаціцца на каго‑, што‑н. Бочка пакацілася на нагу.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Коцячыся, набегчы, пакрыць сабою. [Васіліна] стаяла, чакаючы, пакуль накоціцца і ўдарыць па нагах хваля — мяккая, ласкавая і цёплая. Савіцкі. // З’явіцца (пра слёзы). Накаціліся слёзы на вочы і ў Алімпы. Сабаленка.

3. перан. Нечакана ўзнікнуўшы, ахапіць. З поўдня накацілася на лагер водгулле.. выбуху. Курто. Некалькі дзён.. [Анэля] не выходзіла з хаты, думала, што гэтая навала так жа хутка адкоціцца, як і накацілася. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накаці́цца

1. (im Róllen) stóßen* (на каго-н., што-н. auf A);

2. (пра хвалі і пад.) sich heránwälzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нако́чвацца гл. накаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нако́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да накаціцца.

2. Зал. да накочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́чвацца несов., возвр., страд. нака́тываться; см. накаці́цца, нако́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накаці́ць

1. (прыкаціць) heráuswälzen аддз. vt, heránrollen аддз. vt;

2. гл. накаціцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

накати́ться

1. накаці́цца, насу́нуцца;

2. перен. (внезапно появиться, возникнуть) прост. насу́нуцца, навалі́цца;

накати́лась беда́ навалі́лася (насу́нулася) бяда́ (лі́ха).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)