Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назіра́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто назірае, ажыццяўляе кантроль за кім-, чым-н.
Уважлівы н.
Ваенны н.
|| ж.назіра́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым.назіра́льніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назіра́льнікм. наблюда́тель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Назіральнік (у дыпламатыі) 7/377
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
назіра́льнік, ‑а, м.
Той, хто назірае за кім‑, чым‑н. Тонкі назіральнік. □ Усё, што адбылося далей, Алесь ўспрымаў, як старонні назіральнік.Шыцік.// Той, хто па сваім абавязку, прафесіі, прызначэнню назірае за кім‑, чым‑н. І вось там [у лесе] нехта з хлопцаў насцярожна выхіліўся з гушчару і трапіў на вочы варожаму назіральніку.Брыль.[Старшыня сельсавета і Язэп Каліна] сядзелі ў бункеры, з якога нямецкія назіральнікі, мабыць, карэкціравалі агонь сваіх батарэй, — са столі яшчэ і цяпер тырчала стэрэатруба.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
назіра́льнікм. Beóbachter m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)