назо́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. назо́ў назо́вы
Р. назо́ва назо́ваў
Д. назо́ву назо́вам
В. назо́ў назо́вы
Т. назо́вам назо́вамі
М. назо́ве назо́вах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Назоў ’назва’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.), рус. на́зовь, назовь ’назва, найменне’, на́зыв, назы́в ’тс’, чэш. název ’тс’, серб.-харв. на́зив ’тс’, макед. назив ’тс’. Аддзеяслоўны назоўнік ад *nazъvati, *nazyvatiy гл. зваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

назо́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. назо́ва назо́вы
Р. назо́вы назо́ў
Д. назо́ве назо́вам
В. назо́ву назо́вы
Т. назо́вай
назо́ваю
назо́вамі
М. назо́ве назо́вах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

pretentious

[prɪˈtenʃəs]

adj.

прэтэнзі́йны (назо́ў), прэтэнцыёзны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rename

[rɪˈneɪm]

v.t.

пераназыва́ць; дава́ць но́вае імя́ (назо́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

denominate

1.[dɪˈnɑ:mɪneɪt]

v.

дава́ць назо́ў чаму́, называ́ць, абазнача́ць

2. [dɪˈnɑ:mɪnət]

adj.

найме́нны (лік)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

appellative

[əˈpelətɪv]

1.

n.

1) апіса́льнае імя́, назо́ў -ву m

2) агу́льнае імя́

2.

adj.

агу́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

generic

[dʒəˈnerɪk]

adj.

1) ро́давы, характэ́рны для азна́чанага ві́ду

2) агу́льны

a generic term — агу́льны назо́ў, тэ́рмін

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

entitle

[ɪnˈtaɪtəl]

v.t.

1) называ́ць, дава́ць назо́ў

2) дава́ць пра́ва на што, упаўнава́жваць

3) надава́ць ты́тул, тытулава́ць

- be entitled

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

denomination

[dɪ,nɑ:mɪˈneɪʃən]

n.

1) на́зва f., назо́ў -ву m.

2) найме́ньне n.

to reduce kilograms and grams to the same denomination — вы́разіць кілягра́мы й гра́мы ў адны́м найме́ньні

3) веравызна́ньне n., сэ́кта f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)