назе́мны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца, дзейнічае або праводзіцца на паверхні зямлі, на сушы.

Наземныя збудаванні.

Наземныя войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

назе́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. назе́мны назе́мная назе́мнае назе́мныя
Р. назе́мнага назе́мнай
назе́мнае
назе́мнага назе́мных
Д. назе́мнаму назе́мнай назе́мнаму назе́мным
В. назе́мны (неадуш.)
назе́мнага (адуш.)
назе́мную назе́мнае назе́мныя (неадуш.)
назе́мных (адуш.)
Т. назе́мным назе́мнай
назе́мнаю
назе́мным назе́мнымі
М. назе́мным назе́мнай назе́мным назе́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

назе́мны в разн. знач. назе́мный;

~ная чыгу́нка — назе́мная желе́зная доро́га;

~ныя во́йскі — назе́мные войска́;

раке́ты ~нага базі́равання — раке́ты назе́много бази́рования

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назе́мны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца, размешчаны на паверхні зямлі. Наземны вестыбюль метро. Наземны аб’ект. □ Узвесці наземныя збудаванні сучаснай магутнай цеплавой станцыі не так проста. Шыцік. Чутны былі гудкі, снавалі ў цемені аганькі. У вялікіх наземных будынках грукаталі і сіпелі машыны. Лупсякоў.

2. Які дзейнічае на зямной паверхні. Наземныя машыны. □ Тым часам партызаны.. быццам расталі дзе, [іх].. не магла знайсці ў зімовых лясах ні наземная разведка, ні нават паветраная. Чыгрынаў. // Які праводзіцца, робіцца на зямной паверхні. Наземныя вымярэнні. □ З белых пустэльняў поўначы, дзе разгараліся жорсткія паветраныя сутычкі, лепш былі відаць жорсткія наземныя баі на другіх франтах. Кучар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назе́мны rd-; Bden-; über der rde befndlich;

назе́мная ста́нцыя метро́ berirdische Mtrostation;

назе́мнае назіра́нне rdbeobachtung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мабі́льна-назе́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мабі́льна-назе́мны мабі́льна-назе́мная мабі́льна-назе́мнае мабі́льна-назе́мныя
Р. мабі́льна-назе́мнага мабі́льна-назе́мнай
мабі́льна-назе́мнае
мабі́льна-назе́мнага мабі́льна-назе́мных
Д. мабі́льна-назе́мнаму мабі́льна-назе́мнай мабі́льна-назе́мнаму мабі́льна-назе́мным
В. мабі́льна-назе́мны (неадуш.)
мабі́льна-назе́мнага (адуш.)
мабі́льна-назе́мную мабі́льна-назе́мнае мабі́льна-назе́мныя (неадуш.)
мабі́льна-назе́мных (адуш.)
Т. мабі́льна-назе́мным мабі́льна-назе́мнай
мабі́льна-назе́мнаю
мабі́льна-назе́мным мабі́льна-назе́мнымі
М. мабі́льна-назе́мным мабі́льна-назе́мнай мабі́льна-назе́мным мабі́льна-назе́мных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паве́трана-назе́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́трана-назе́мны паве́трана-назе́мная паве́трана-назе́мнае паве́трана-назе́мныя
Р. паве́трана-назе́мнага паве́трана-назе́мнай
паве́трана-назе́мнае
паве́трана-назе́мнага паве́трана-назе́мных
Д. паве́трана-назе́мнаму паве́трана-назе́мнай паве́трана-назе́мнаму паве́трана-назе́мным
В. паве́трана-назе́мны (неадуш.)
паве́трана-назе́мнага (адуш.)
паве́трана-назе́мную паве́трана-назе́мнае паве́трана-назе́мныя (неадуш.)
паве́трана-назе́мных (адуш.)
Т. паве́трана-назе́мным паве́трана-назе́мнай
паве́трана-назе́мнаю
паве́трана-назе́мным паве́трана-назе́мнымі
М. паве́трана-назе́мным паве́трана-назе́мнай паве́трана-назе́мным паве́трана-назе́мных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

landmark [ˈlændmɑ:k] n.

1. (in) вяха́

2. назе́мны арыенці́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

berirdisch

a надзе́мны; назе́мны, павярхо́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

назе́мный назе́мны;

назе́мная желе́зная доро́га назе́мная чыгу́нка;

назе́мные войска́ воен. назе́мныя во́йскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)