назе́ма

‘дробны паразіт’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. назе́ма назе́мы
Р. назе́мы назе́м
Д. назе́ме назе́мам
В. назе́му назе́м
Т. назе́май
назе́маю
назе́мамі
М. назе́ме назе́мах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

назема

т. 11, с. 126

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

назе́ма

(гр. nosema = хвароба, зло)

прасцейшае атрада мікраспарыдый, якое паразітуе ў клетках насякомых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

наземато́з

(ад назема)

хвароба насякомых, пераважна шаўкапрадаў і пчол, якая выклікаецца аднаклетачнымі паразітамі наземамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)