нажда́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. нажда́к
Р. наждаку́
Д. наждаку́
В. нажда́к
Т. наждако́м
М. наждаку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нажда́к, -у́, м.

Дробназярністая горная парода, якая ўжываецца для шліфоўкі або чысткі металічных вырабаў.

|| прым. нажда́чны, -ая, -ае.

Наждачная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нажда́к, -ку́ м. нажда́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нажда́к нажда́к, -ку́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нажда́к, ‑у, м.

Горная парода, якая складаецца з дробных зярнят карунду і прымесей іншых мінералаў. // Парашок з гэтага мінералу, які ўжываецца для шліфоўкі або чысткі металічных вырабаў, шкла і пад.

[Цюрк. nadžak.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажда́к м тэх Schmírgel m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нажда́к

(цюрк. nadžak)

дробназярністая горная парода, якая складаецца з сумесі карунду з іншымі мінераламі, а таксама парашок з гэтай горнай пароды, якім шліфуюць і чысцяць металічныя вырабы і шкло.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

наждачо́к, ‑чку, м.

Разм. Памянш. да наждак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

glasspaper [ˈglɑ:sˌpeɪpə] n. нажда́чная папе́ра, нажда́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sandpaper [ˈsændˌpeɪpə] n. нажда́к, нажда́чная папе́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)