нажава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нажую́ нажуё́м
2-я ас. нажуе́ш нажуяце́
3-я ас. нажуе́ нажую́ць
Прошлы час
м. нажава́ў нажава́лі
ж. нажава́ла
н. нажава́ла
Загадны лад
2-я ас. нажу́й нажу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нажава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нажава́ць сов. нажева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нажава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; ‑жуём, ‑жуяце; зак., чаго.

Разжаваць што‑н. у нейкай колькасці. Нажаваць хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажева́ть сов. нажава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нажо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нажаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажава́ны і нажо́ваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нажаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажвя́каць

‘нажаваць чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нажвя́каю нажвя́каем
2-я ас. нажвя́каеш нажвя́каеце
3-я ас. нажвя́кае нажвя́каюць
Прошлы час
м. нажвя́каў нажвя́калі
ж. нажвя́кала
н. нажвя́кала
Загадны лад
2-я ас. нажвя́кай нажвя́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час нажвя́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)