Verbum

анлайнавы слоўнік

надымі́ць гл. дыміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надымі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надымі́ць сов. надыми́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надымі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Навыпускаць многа дыму. Грубка надыміла.

2. чым і без дап. Напусціць многа дыму. У гутарцы [мужчыны] так надымілі люлькамі, што і галоў не было відаць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надымі́ць voll ráuchen, voll quálmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дымі́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Кепска гарэць, даючы многа дыму.

Газніца дыміць.

2. чым. Курыць, пускаючы дым.

Д. папяросай.

|| зак. надымі́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надыми́ть сов. надымі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надыме́ць сов., см. надымі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накадзі́ць, ‑каджу, ‑кадзіш, ‑надзіць; зак.

Накурыць, надыміць ладанам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надыме́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)