надто́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
надто́чка |
надто́чкі |
| Р. |
надто́чкі |
надто́чак |
| Д. |
надто́чцы |
надто́чкам |
| В. |
надто́чку |
надто́чкі |
| Т. |
надто́чкай надто́чкаю |
надто́чкамі |
| М. |
надто́чцы |
надто́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надто́чка ж.
1. надста́вка, наста́вка; надши́вка; надвя́зка; нараще́ние ср.; см. надтачы́ць III;
2. (надставленное место) надста́вка, наста́вка, надши́вка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надто́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надтачыць 2.
2. Тое, што і надстаўка (у 2 знач.). Мае хвацкія аўчынкі: з аднае могуць выйсці плечы без надточак. Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надто́чванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. надточваць 1 — надтачыць 1.
надто́чванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. надточваць 2; надточка (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наста́вка
1. (действие) надста́ўка, -кі ж.; надто́чка, -кі ж.;
2. (надставленная часть чего-л.) надста́ўка, -кі ж.; (одежды) надто́чка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Прышэ́ўнік ’пінжак з даматканага сукна’ (паст., Сл. ПЗБ). Параўн. рус. дыял. пришевпи ’надточка, надстаўка ў адзенні’. Да прышываць; гл. шыць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
надста́вка
1. надста́ўка, -кі ж.;
2. надто́чка, -кі ж.; см. надставля́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надши́вка ж.
1. (действие) надшыва́нне, -ння ср.; надто́чванне, -ння ср.;
2. (надшитый кусок) надшы́ўка, -кі ж.; (надставка) надто́чка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приста́вка ж.
1. портн. надто́чка, -кі ж.; неоконч. прыто́чванне, -ння ср., надто́чванне, -ння ср.;
2. (то, что приставляется, приделывается) прыста́ўка, -кі ж.;
3. грам. прыста́ўка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)