Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надзі́ва, прысл.
Разм. Надзвычай; надта, вельмі. Гарнітур з-пад іголкі, І кашуля з узорам надзіва.Броўка.Восень у той год выдалася надзіва цёплая, ясная.Карпаў.Быў .. [Косця] надзіва маўклівы і вельмі старанны.Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надзі́вапрысл. zum Erstáunen, zur Verwúnderung; áußerordentlich, sehr
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
She looked surprisingly well. Яна выглядала надзіва добра.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Напродзіў ’надзіва, на здзіўленне’ (Нас., Гарэц.), напры‑ дыў ’на погляд’ (Доўн.-Зап., Пінч.). Гл. продзіў ’дзіва’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
праказа́ць, ‑кажу, ‑кажаш, ‑кажа; зак., што.
Тое, што і прагаварыць (у 1 знач.). Надзіва проста Ганна праказала тост.Дубоўка.[Андрэй] зняў шапку і хрыпла праказаў: — Добры вечар!Скрыпка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пра́жа, ‑ы, ж.
1. Ніткі, атрыманыя прадзеннем. Вытканая з шарсцяной пражы розных колераў, .. [посцілка] была надзіва даўгавечная.Кулакоўскі.
2. Тое, што і прадзенне. Вечары праходзілі ў жанчын за пражаю.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спатрэ́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.
Зрасходаваць, выкарыстаць на што‑н. У Касцюкевіча было запісана надзіва ўсё дакладна: колькі ён страціў вугалю, колькі ўзяў вады, .. колькі спатрэбіў на бягучыя рамонты.Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
złudzenie
złudzeni|e
н. ілюзія, падман;
~e optyczne (wzrokowe) — аптычны падман;
do ~а podobni — надзіва падобныя
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)