надзе́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надзе́лены |
надзе́леная |
надзе́ленае |
надзе́леныя |
| Р. |
надзе́ленага |
надзе́ленай надзе́ленае |
надзе́ленага |
надзе́леных |
| Д. |
надзе́ленаму |
надзе́ленай |
надзе́ленаму |
надзе́леным |
| В. |
надзе́лены (неадуш.) надзе́ленага (адуш.) |
надзе́леную |
надзе́ленае |
надзе́леныя (неадуш.) надзе́леных (адуш.) |
| Т. |
надзе́леным |
надзе́ленай надзе́ленаю |
надзе́леным |
надзе́ленымі |
| М. |
надзе́леным |
надзе́ленай |
надзе́леным |
надзе́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надзе́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надзе́лены |
надзе́леная |
надзе́ленае |
надзе́леныя |
| Р. |
надзе́ленага |
надзе́ленай надзе́ленае |
надзе́ленага |
надзе́леных |
| Д. |
надзе́ленаму |
надзе́ленай |
надзе́ленаму |
надзе́леным |
| В. |
надзе́лены (неадуш.) надзе́ленага (адуш.) |
надзе́леную |
надзе́ленае |
надзе́леныя (неадуш.) надзе́леных (адуш.) |
| Т. |
надзе́леным |
надзе́ленай надзе́ленаю |
надзе́леным |
надзе́ленымі |
| М. |
надзе́леным |
надзе́ленай |
надзе́леным |
надзе́леных |
Кароткая форма: надзе́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надзе́лены
1. наделённый, оделённый;
2. облечённый, наделённый;
1, 2 см. надзялі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надзе́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падзяліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надзе́лены beschénkt, beschért;
ён надзе́лены здо́льнасцямі er ist be gábt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паўнамо́цны, -ая, -ае.
Надзелены якімі-н. паўнамоцтвамі.
П. прадстаўнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
imaginative [ɪˈmædʒɪnətɪv] adj. надзе́лены ўяўле́ннем/фанта́зіяй
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
разу́мны, -ая, -ае.
1. Такі, якому дадзены розум; надзелены розумам.
Разумная істота.
2. Кемлівы, разважлівы, надзелены жыццёвай мудрасцю.
Р. чалавек.
3. Які сведчыць аб розуме, разважлівасці.
Разумная думка.
Разумнае слова.
4. Які адпавядае абставінам; мэтазгодны.
Разумная арганізацыя працы.
|| наз. разу́мнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)