надзе́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надзе́лены надзе́леная надзе́ленае надзе́леныя
Р. надзе́ленага надзе́ленай
надзе́ленае
надзе́ленага надзе́леных
Д. надзе́ленаму надзе́ленай надзе́ленаму надзе́леным
В. надзе́лены (неадуш.)
надзе́ленага (адуш.)
надзе́леную надзе́ленае надзе́леныя (неадуш.)
надзе́леных (адуш.)
Т. надзе́леным надзе́ленай
надзе́ленаю
надзе́леным надзе́ленымі
М. надзе́леным надзе́ленай надзе́леным надзе́леных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надзе́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надзе́лены надзе́леная надзе́ленае надзе́леныя
Р. надзе́ленага надзе́ленай
надзе́ленае
надзе́ленага надзе́леных
Д. надзе́ленаму надзе́ленай надзе́ленаму надзе́леным
В. надзе́лены (неадуш.)
надзе́ленага (адуш.)
надзе́леную надзе́ленае надзе́леныя (неадуш.)
надзе́леных (адуш.)
Т. надзе́леным надзе́ленай
надзе́ленаю
надзе́леным надзе́ленымі
М. надзе́леным надзе́ленай надзе́леным надзе́леных

Кароткая форма: надзе́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надзе́лены

1. наделённый, оделённый;

2. облечённый, наделённый;

1, 2 см. надзялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надзе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падзяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзе́лены beschnkt, beschrt;

ён надзе́лены здо́льнасцямі er ist be gbt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наделённый надзе́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оделённый надзе́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўнамо́цны, -ая, -ае.

Надзелены якімі-н. паўнамоцтвамі.

П. прадстаўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

imaginative [ɪˈmædʒɪnətɪv] adj. надзе́лены ўяўле́ннем/фанта́зіяй

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разу́мны, -ая, -ае.

1. Такі, якому дадзены розум; надзелены розумам.

Разумная істота.

2. Кемлівы, разважлівы, надзелены жыццёвай мудрасцю.

Р. чалавек.

3. Які сведчыць аб розуме, разважлівасці.

Разумная думка.

Разумнае слова.

4. Які адпавядае абставінам; мэтазгодны.

Разумная арганізацыя працы.

|| наз. разу́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)