надбі́ць, -даб’ю́, -даб’е́ш, -даб’е́; -даб’ём, -даб’яце́, -даб’ю́ць; зак., што.

Зрабіць невялікую расколіну.

Н. кубак.

Н. яйцо.

|| незак. надбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надбі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надаб’ю́ надаб’ё́м
2-я ас. надаб’е́ш надаб’яце́
3-я ас. надаб’е́ надаб’ю́ць
Прошлы час
м. надбі́ў надбі́лі
ж. надбі́ла
н. надбі́ла
Загадны лад
2-я ас. надбі́ надбі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час надбі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надбі́ць сов.

1. (ударяя, повредить) надби́ть;

2. вколоти́ть, вбить (частично);

н. цвік — вколоти́ть немно́го гвоздь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надбі́ць, ‑даб’ю, ‑даб’еш, ‑даб’е; ‑даб’ём, ‑даб’яце; зак., што.

Разм. Надкалоць, нарабіць трэшчын, не да канца разбіць. Надбіць талерку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надбі́ць leicht ánschlagen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

надби́ть сов. надбі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надбі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nadtłuc

зак. надбіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

надбіва́ць несов.

1. (ударяя, повреждать) надбива́ть;

2. вкола́чивать, вбива́ть (частично);

1, 2 см. надбі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)