надаі́ць, -даю́, -до́іш, -до́іць; -до́ены; зак., чаго.

Атрымаць даеннем якую-н. колькасць малака.

|| незак. надо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надаі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надаю́ надо́ім
2-я ас. надо́іш надо́іце
3-я ас. надо́іць надо́яць
Прошлы час
м. надаі́ў надаі́лі
ж. надаі́ла
н. надаі́ла
Загадны лад
2-я ас. надо́й
надаі́		 надо́йце
надаі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час надаі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надаі́ць сов. надои́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надаі́ць, ‑даю, ‑доіш, ‑доіць; зак., чаго.

Атрымаць даеннем якую‑н. колькасць малака. Надаіць вядро малака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надаі́ць mélken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

надо́йваць гл. надаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надои́ть сов. надаі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўвядра́, н.

Палавіна вядра. Надаіць паўвядра малака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надо́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)