нагру́дны, -ая, -ае.

Прызначаны для таго, каб насіць на грудзях; які знаходзіцца на грудзях.

Н. значок.

Нагрудныя плаўнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагру́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нагру́дны нагру́дная нагру́днае нагру́дныя
Р. нагру́днага нагру́днай
нагру́днае		 нагру́днага нагру́дных
Д. нагру́днаму нагру́днай нагру́днаму нагру́дным
В. нагру́дны (неадуш.)
нагру́днага (адуш.)		 нагру́дную нагру́днае нагру́дныя (неадуш.)
нагру́дных (адуш.)
Т. нагру́дным нагру́днай
нагру́днаю		 нагру́дным нагру́днымі
М. нагру́дным нагру́днай нагру́дным нагру́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагру́дны в разн. знач. нагру́дный;

н. знак — нагру́дный знак;

~ныя мы́шцы — нагру́дные мы́шцы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагру́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для таго, каб насіць на грудзях; змешчаны на грудзях. Нагрудны значок. Нагрудны перадатчык. □ Старшы лейтэнант выняў з нагруднай кішэні камбінезона ручны гадзіннік, зірнуў. Мележ.

2. Які знаходзіцца на грудзях. Нагрудныя мышцы. Нагрудныя плаўнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагру́дны Brust-;

нагру́дны знак [значо́к] Ábzeichen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нагру́дный нагру́дны;

нагру́дный знак нагру́дны знак;

нагру́дный телефо́н воен. нагру́дны тэлефо́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напе́рсный нагру́дны;

напе́рсный крест церк. нагру́дны крыж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панагі́я, ‑і, ж.

Нагрудны знак праваслаўных епіскапаў у выглядзе невялікай упрыгожанай іконы на ланцужку.

[Грэч. panagía.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панагі́я

(гр. panagia)

нагрудны знак праваслаўных архірэяў у выглядзе невялікай упрыгожанай іконы на ланцужку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бэдж

(англ. badge)

нагрудны значок з указаннем прозвішча і пасады.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)