нагля́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нагля́днік |
нагля́днікі |
| Р. |
нагля́дніка |
нагля́днікаў |
| Д. |
нагля́дніку |
нагля́днікам |
| В. |
нагля́дніка |
нагля́днікаў |
| Т. |
нагля́днікам |
нагля́днікамі |
| М. |
нагля́дніку |
нагля́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
slave driver
1) нагля́днік над раба́мі
2) ве́льмі патрабава́льны працада́вец
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
warder
I [ˈwɔrdər]
n.
1) вартаўні́к -а́ m.
2) турэ́мны нагля́днік
II
n.
жазло́ n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
warden
[ˈwɔrdən]
n.
1) нагля́днік, нагля́дчык -а, вартаўні́к -а́ m., дазо́рац-ца m.
2) нача́льнік турмы́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)