нагля́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нагля́днік | нагля́днікі | |
| нагля́дніка | нагля́днікаў | |
| нагля́дніку | нагля́днікам | |
| нагля́дніка | нагля́днікаў | |
| нагля́днікам | нагля́днікамі | |
| нагля́дніку | нагля́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)