Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наво́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Шчыток або павязка для аховы вачэй ад чаго-н.
2. Шчыток на вуздэчцы, які не дае пужліваму каню глядзець па баках.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наво́чнікм. нагла́зник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наво́чнік, ‑а, м.
1. Шчыток або павязка для аховы вачэй ад чаго‑н. [Аржанец:] — Глядзі на жыццё зблізку, без акуляраў ды навочнікаў, вывучай яго не зверху, а з сярэдзіны, слухай, што добрыя людзі гавораць.Брыль.
2. Шчыток на вуздэчцы, які не дае пужліваму каню глядзець па баках. Едуць сяляне на пары коней у рагатых хамутах і аброцях з вялікімі навочнікамі.Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наво́чнікм.спец.
1. (уконей) Schéuklappe f -, -n;
2. (шчыток, павязка) Áugenklappe f -, -n, Áugenbinde f -, -n;
3. (аптычнайпрылады) Áugenmuschel f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
blinder
[blaɪndər]
n.
наво́чнік -а m. (у палахлі́вага каня́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Áugenklappe
f -, -n наво́чнік, шо́ры (для коней)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
нагла́зникм.
1.наво́чнік, -ка м.
1.(на уздечке) шо́ры, -раў ед. нет;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
blinker
[ˈblɪŋkər]
n.
1) сыгна́л мірга́ньнем сьвятла́
2) ко́нскі наво́чнік
3) Sl.
а) во́ка n., сьлепакі́pl. only.
б) падбі́тае во́ка, сіня́к пад во́кам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)