наве́ять сов.

1. прям., перен. наве́яць;

наве́ять прохла́ду наве́яць прахало́ду;

наве́ять грусть наве́яць сум;

2. с.-х. (машиной) наарфава́ць; (ручным способом) наве́яць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́яць сов., в разн. знач. наве́ять;

н. мно́га пшані́цы — наве́ять мно́го пшени́цы;

н. прахало́ду — наве́ять прохла́ду;

н. сум — наве́ять грусть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наарфава́ць сов. наве́ять (веткой)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

внуши́ть сов.

1. (вызвать) вы́клікаць; (возбудить) абудзі́ць; (вселить) усялі́ць, пасялі́ць, нада́ць; (навеять) наве́яць; (при помощи гипноза) унушы́ць;

2. навучы́ць; (уговорить) угавары́ць; (подговорить) намо́віць; (убедить) перакана́ць; см. внуша́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)