наве́ять сов.

1. прям., перен. наве́яць;

наве́ять прохла́ду наве́яць прахало́ду;

наве́ять грусть наве́яць сум;

2. с.-х. (машиной) наарфава́ць; (ручным способом) наве́яць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)