навая́ўлены, -ая, -ае (іран.).

Які ўпершыню дзе-н. з’явіўся, праявіў сябе.

Н. лідар.

|| наз. навая́ўленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навая́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навая́ўлены навая́ўленая навая́ўленае навая́ўленыя
Р. навая́ўленага навая́ўленай
навая́ўленае		 навая́ўленага навая́ўленых
Д. навая́ўленаму навая́ўленай навая́ўленаму навая́ўленым
В. навая́ўлены (неадуш.)
навая́ўленага (адуш.)		 навая́ўленую навая́ўленае навая́ўленыя (неадуш.)
навая́ўленых (адуш.)
Т. навая́ўленым навая́ўленай
навая́ўленаю		 навая́ўленым навая́ўленымі
М. навая́ўленым навая́ўленай навая́ўленым навая́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

навая́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навая́ўлены навая́ўленая навая́ўленае навая́ўленыя
Р. навая́ўленага навая́ўленай
навая́ўленае		 навая́ўленага навая́ўленых
Д. навая́ўленаму навая́ўленай навая́ўленаму навая́ўленым
В. навая́ўлены (неадуш.)
навая́ўленага (адуш.)		 навая́ўленую навая́ўленае навая́ўленыя (неадуш.)
навая́ўленых (адуш.)
Т. навая́ўленым навая́ўленай
навая́ўленаю		 навая́ўленым навая́ўленымі
М. навая́ўленым навая́ўленай навая́ўленым навая́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

навая́ўлены ирон. новоя́вленный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навая́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Іран. Які ўпершыню дзе‑н. з’явіўся, праявіў сябе. Наваяўлены пан. Наваяўлены атаман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

новоя́вленный ирон. навая́ўлены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)