навая́ўлены, ‑ая, ‑ае.
Іран. Які ўпершыню дзе‑н. з’явіўся, праявіў сябе. Наваяўлены пан. Наваяўлены атаман.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)