навасё́лка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
навасё́лка |
навасё́лкі |
| Р. |
навасё́лкі |
навасё́лак |
| Д. |
навасё́лцы |
навасё́лкам |
| В. |
навасё́лку |
навасё́лак |
| Т. |
навасё́лкай
навасё́лкаю |
навасё́лкамі |
| М. |
навасё́лцы |
навасё́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
навасёлка ж. новосёлка, новопоселе́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
навасёлка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Жан. да навасёл і наваселец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навасёл, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Той, хто пасяліўся ў новым доме або кватэры.
Першыя навасёлы.
2. Новы пасяленец, жыхар, які аднекуль прыехаў.
Радасна сустрэць навасёлаў.
|| ж. навасёлка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
новопоселе́нка навасёлка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
новосёлка навасёлка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ГНАЦЮ́К Дзмітрый Міхайлавіч
(н. 28.3.1925, с. Навасёлка Чарнавіцкай вобл., Украіна),
украінскі спявак (барытон), рэжысёр. Нар. арт. СССР (1960). Герой Сац. Працы (1985). Скончыў кіеўскія кансерваторыю (1951), ін-т тэатр. мастацтва (1975). З 1982 выкладае ў Кіеўскай кансерваторыі (праф. з 1987). З 1951 саліст, з 1988 гал. рэжысёр Кіеўскага т-ра оперы і балета. Сярод партый: Астап, Мікола, Эней («Тарас Бульба», «Наталка Палтаўка», «Энеіда» М.Лысенкі), Максім («Арсенал» Г.Майбарады), Яўген Анегін («Яўген Анегін» П.Чайкоўскага), Фігара («Севільскі цырульнік» Дж.Расіні). Паставіў спектаклі: «Князь Ігар» А.Барадзіна (1974), «Ціхі Дон» І.Дзяржынскага (1977), «Запарожац за Дунаем» С.Гулак-Арцямоўскага (1980) і інш. Здымаўся ў кіно. Прэмія Ленінскага камсамола 1967. Дзярж. прэмія Грузіі 1972. Дзярж. прэмія Украіны імя Т.Шаўчэнкі 1973. Дзярж. прэмія СССР 1977.
т. 5, с. 313
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)