назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нава́ру | |
| нава́ру | |
| нава́рам | |
| нава́ры |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нава́ру | |
| нава́ру | |
| нава́рам | |
| нава́ры |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
1. Вадкасць, насычаная рэчывамі тых прадуктаў, што ў ёй варацца, а таксама тлушч, які ўсплывае наверх пры варцы стравы з жывёльных прадуктаў.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вадкасць, насычаная рэчывамі тых прадуктаў, што ў ёй варацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мясны́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
broth
булён -у
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
На́выр ’пад карову, даіць карову; на двор’: Ці хадзіла ты, таічка, навыр? (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)