нава́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нава́лачны нава́лачная нава́лачнае нава́лачныя
Р. нава́лачнага нава́лачнай
нава́лачнае		 нава́лачнага нава́лачных
Д. нава́лачнаму нава́лачнай нава́лачнаму нава́лачным
В. нава́лачны (неадуш.) нава́лачную нава́лачнае нава́лачныя (неадуш.)
Т. нава́лачным нава́лачнай
нава́лачнаю		 нава́лачным нава́лачнымі
М. нава́лачным нава́лачнай нава́лачным нава́лачных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

на́валачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. на́валачны на́валачная на́валачнае на́валачныя
Р. на́валачнага на́валачнай
на́валачнае		 на́валачнага на́валачных
Д. на́валачнаму на́валачнай на́валачнаму на́валачным
В. на́валачны (неадуш.)
на́валачнага (адуш.)		 на́валачную на́валачнае на́валачныя (неадуш.)
на́валачных (адуш.)
Т. на́валачным на́валачнай
на́валачнаю		 на́валачным на́валачнымі
М. на́валачным на́валачнай на́валачным на́валачных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нава́лачны нава́лочный;

н. пункт — нава́лочный пункт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нава́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да навалкі, навальвання. Навалачны спосаб пагрузкі. // Які служыць для навалкі, навальвання. Навалачныя механізмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навалі́ць¹, -валю́, -ва́ліш, -ва́ліць; -ва́лены; зак.

1. што і чаго. Налажыць, узваліць што-н. на каго-, што-н.

Н. камень на дзежку з агуркамі.

Н. сучча на агонь.

2. перан., што на каго (што). Ускласці на каго-н. многа работы, абавязкаў.

Н. усю работу на аднаго.

3. чаго. Накідаць у беспарадку многа чаго-н.

Н. кучу дроў.

4. безас., што і чаго. Напа́даць у вялікай колькасці (пра лісце, снег і пад.).

Наваліла снегу за ноч.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., каго-чаго. Прыйсці, сабрацца ў вялікай колькасці.

Наваліла (безас.) народу на сход.

|| незак. нава́льваць, -аю, -аеш, -ае (да 1—4 знач.).

|| наз. нава́лка, -і, ДМ -лцы, ж. (да 3 знач.), нава́льванне, -я, н. (да 1—3 знач.) і нава́л, -у, м. (да 1 і 3 знач.; спец.).

Навал вугалю.

|| прым. нава́лачны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.; спец.) і нава́льны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.; спец.).

Навалачны пункт.

Навальны спосаб пагрузкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́волочный навало́чны, на́валачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нава́лочный техн.

1. (относящийся к навалу, навалке) нава́лачны;

2. (служащий для наваливания) нава́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)