набыццё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. набыццё́
Р. набыцця́
Д. набыццю́
В. набыццё́
Т. набыццём
М. набыцці́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набыццё ср.

1. приобрете́ние;

2. приобрете́ние, овладе́ние;

3. приобрете́ние;

4. сниска́ние, стяжа́ние;

5. нажива́ние;

1-5 см. набыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набыццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. набыць ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набыццё н. Erwérbung f -, Erlángung f -, Erzíelung f -; Gewínnung f -;

набыццё грамадзя́нства die Erlángung der Bürgerrechte;

2. (пакупка) Kauf m -(e)s, Käufe, Ánschaffung f -, -en, Éinkauf m;

набыццё ва ўла́снасць Éigentumerwerb m -(e)s;

выпадко́вае набыццё Gelégenheitserwerb m, Gelégenheitskauf m;

но́вае набыццё Néuerwerbung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

набы́ць¹, -бу́ду, -бу́дзеш, -бу́дзе; -бы́ў, -была́, -ло́; -бу́дзь; зак.

1. каго-што. Стаць уладальнікам чаго-н.

Н. кватэру.

2. што. Атрымаць спецыяльнасць.

Н. прафесію.

3. што. Зрабіцца якім-н. па знешнім выглядзе.

Пакой набыў утульны выгляд.

4. што. Заслужыць, здабыць прызнанне.

Н. аўтарытэт.

5. што. Захварэць чым-н. (разм.).

Н. гастрыт.

|| незак. набыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. набыццё, -я́, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самаадука́цыя, -і, ж.

Набыццё ведаў самастойна, па-за навучальнымі ўстановамі, без дапамогі выкладчыкаў.

|| прым. самаадукацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

станаўле́нне, -я, н.

Узнікненне, утварэнне чаго-н. у працэсе развіцця; набыццё пэўных прыкмет і форм.

С. народнай гаспадаркі.

С. характару.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

acquisition [ˌækwɪˈzɪʃn] n. набыццё; набы́так;

language acquisition засвае́нне мо́вы;

the acquisition of shares набыццё а́кцый

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пазна́нне, -я, н.

1. гл. пазнаць.

2. мн. -і, -яў. Набыццё ведаў, спасціжэнне заканамернасцей аб’ектыўнага свету.

П. законаў прыроды.

Тэорыя пазнання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сенсібілізацыя,

набыццё арганізмам павышанай адчувальнасці да алергенаў.

т. 14, с. 332

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)