набу́хнуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. набу́хне набу́хнуць
Прошлы час
м. набу́х
набу́хнуў		 набу́хлі
набу́хнулі
ж. набу́хла
набу́хнула
н. набу́хла
набу́хнула
Дзеепрыслоўе
прош. час набу́хшы
набу́хнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набу́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; набу́х, -хла; зак.

1. Стаць гатовым, каб распусціцца, прарасці.

Пупышкі набухлі.

2. Павялічыцца ў аб’ёме ад вільгаці, сырасці.

Рамы набухлі.

Боб набух.

3. Павялічыцца ад прыліву крыві, малака.

Вены набухлі.

Вымя набухла.

|| незак. набуха́ць, -а́е.

|| наз. набуха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набу́хнуць сов. набу́хнуть, разбу́хнуть;

гаро́х у вадзе́ ско́ра набу́х — горо́х в воде́ бы́стро набу́х (разбу́х);

пупы́шкі на дрэ́вах ~лі — по́чки на дере́вьях набу́хли (разбу́хли)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набу́хнуць, ‑не; пр. набух, ‑ла; зак.

1. Стаць гатовым, каб распусціцца, прарасці. Набухлі пупышкі на дрэвах. Набухлі зярняты ячменю.

2. Набрыняўшы, павялічыцца ў аб’ёме; набракнуць. Гарох набух у вадзе. □ Зямля ажыла, угрэлася, набухла, як цеста на дражджах. Пташнікаў. Набухлі дзверы ад марозу, І мне іх цяжка адчыніць. Гаўрусёў. // Перапоўніцца вадой, уздуцца. [Рэчка] Брадзянка набухла і пацямнела. Крапіва.

3. Павялічыцца ад прыліву крыві, малака. Вымя набухла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набуха́ць, набу́хнуць разм. гл. набрыняць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

набра́кнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; набра́к, -кла; зак.

1. Набрыняўшы ад вільгаці, павялічыцца ў аб’ёме; набухнуць.

Дзверы набраклі.

2. Тое, што і набухнуць (у 1 і 3 знач.).

|| незак. набрака́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е.

|| наз. набрака́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набу́хлы набу́хший, разбу́хший; см. набу́хнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забу́хнуть сов. набра́кнуць, набрыня́ць; набу́хнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набуха́ць несов. набуха́ть, разбуха́ть; см. набу́хнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набуха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. набухаць — набухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)