набу́хнуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. набу́хне набу́хнуць
Прошлы час
м. набу́х
набу́хнуў		 набу́хлі
набу́хнулі
ж. набу́хла
набу́хнула
н. набу́хла
набу́хнула
Дзеепрыслоўе
прош. час набу́хшы
набу́хнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)