набрака́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. набрака́нне
Р. набрака́ння
Д. набрака́нню
В. набрака́нне
Т. набрака́ннем
М. набрака́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набрака́нне ср. набуха́ние, разбуха́ние; взбуха́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набрака́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. набракаць — набракнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набраканне

т. 11, с. 90

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

набра́кнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; набра́к, -кла; зак.

1. Набрыняўшы ад вільгаці, павялічыцца ў аб’ёме; набухнуць.

Дзверы набраклі.

2. Тое, што і набухнуць (у 1 і 3 знач.).

|| незак. набрака́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е.

|| наз. набрака́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

spęcznienie

н.

1. набраканне;

2. разбуханне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Бра́кнуць ’набухаць’. Рус. бря́кнуть, укр. бря́кнути, польск. ‑brzękać ’тс’, славен. ‑brę̀kniti. Слав. bręk‑ ’бракнуць, набухаць’. Роднаснае з літ. brìnkti ’тс’, brankà ’набраканне’ і г. д. Бернекер, 84; Траўтман, 36 (лічыць надзейным толькі параўнанне славянскіх і балтыйскіх моў); Фасмер, 1, 225.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

взбуха́ние набрака́нне, -ння ср.; набуха́нне, -ння ср.; (преимущественно от сырости) набрыня́нне, -ння ср.; (распухание) успуха́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набуха́ние

1. набуха́нне, -ння ср., набрака́нне, -ння ср.; набрыня́нне, -ння ср.;

2. напуха́нне, -ння ср.; см. набуха́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбуха́ние

1. разбуха́нне, -ння ср., набуха́нне, -ння ср., набрака́нне, -ння ср.; набрыня́нне, -ння ср.;

2. перен. разбуха́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)