набольшый
Том: 18, старонка: 295.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Навы́шній ’усявышні’ (Юрч. Сін.). Вышэйшая ступень ад прыметніка вышній, утвораная пры дапамозе архаічнай прыстаўкі на- (гл.), сінанімічнай да най-, параўн. набольшый ’найбольшы’ і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)