Verbum

◎ Навы́шній ’усявышні’ (Юрч. Сін.). Вышэйшая ступень ад прыметніка вышній, утвораная пры дапамозе архаічнай пры-стаўкі на- (гл.), сінанімічнай да най-, параўн. наболыйый ’найбольшы’ і пад.