набе́гаць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

1. Бегаючы, атрымаць што-н. непрыемнае (разм.).

Н. хваробу.

2. Прабегчы пэўную колькасць кіламетраў за які-н. час.

За раніцу набегаў 10 кіламетраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набе́гаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набе́гаю набе́гаем
2-я ас. набе́гаеш набе́гаеце
3-я ас. набе́гае набе́гаюць
Прошлы час
м. набе́гаў набе́галі
ж. набе́гала
н. набе́гала
Загадны лад
2-я ас. набе́гай набе́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час набе́гаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набе́гаць сов., разг., в разн. знач. набе́гать;

н. прасту́ду — набе́гать просту́ду;

н. пяцьсо́т кіламе́траў — набе́гать пятьсо́т киломе́тров

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набе́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Разм. Бегаючы, атрымаць, набыць што‑н. Пабегаць сабе прастуду.

2. За які‑н. час прабегчы пэўную колькасць кіламетраў. За тыдзень пабегаў 80 кіламетраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набе́гать сов.

1. (что — бегая, получить, приобрести) разг. набе́гаць (што);

набе́гать просту́ду набе́гаць прасту́ду;

2. охот. набе́гаць, наслядзі́ць;

3. (лошадь) спец. аб’е́здзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)