набе́гаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набе́гаю набе́гаем
2-я ас. набе́гаеш набе́гаеце
3-я ас. набе́гае набе́гаюць
Прошлы час
м. набе́гаў набе́галі
ж. набе́гала
н. набе́гала
Загадны лад
2-я ас. набе́гай набе́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час набе́гаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)