надзе́ць [насу́нуць] ша́пку набакі́р die Mütze schief [aufs Ohr] áufsetzen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Наба́кі́р ’набак’ (Нас., Байк. і Некр., Др., Гарэц., БРС), набаке́р ’тс’ (Янк. 1), наба́кер і наба́кір (ТС). Разам з укр.наба́ки́р запазычана з польск.na bakier ’тс’ (звычайна пра галаўны ўбор), якое разам з рус.набекре́ньБрукнер (12) выводзіць з каманды плытнікаў, што паходзіць з ням.back kehren ’назад, налева варочаць’; паводле Бяднарчука (JP, 1984, 44, 1–2, 31), плытніцкае вілейск.na baker ’налева; назад’ ад н.-ням.bakbort ’левы борт, ззаду (адносна стырна)’. Варыянты набаге́р (Сцяшк. Сл.) і нама́гір (ТС) можна разглядаць як другасныя, узнікшыя ў выніку азванчэння к у інтэрвакальным становішчы і, магчыма, збліжэння з маг̌е́рка (гл.). Іншы выпадак збліжэння ў спалучэнні на башкір: staŭ nasić czapku na baszkir (Пятк.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
набекре́ньнареч.набакі́р, набо́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
набо́к, прысл.
1. На адзін бок, набакір.
Валасы зачасаны н.
2.у знач.выкл. Прэч з дарогі. «Набок!» — крычаў шафёр.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Нама́ґір ’набакір, набок’, на мигер ’тс’ (ТС), намагірыць ’адзець набакір’ (там жа). Відаць, набакір, пераробленае пад уплывам магерка ’валяная з воўны шапка’ (гл.), што ад венг.magyar ’венгр’.