(ад мія- + -мер)
парныя мышачныя метамеры, размешчаныя на падоўжнай восі цела ў зародкаў ланцэтніка, пазваночных жывёл і чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Verbum
анлайнавы слоўнікміяме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| міяме́р | ||
| міяме́ра | міяме́раў | |
| міяме́ру | міяме́рам | |
| міяме́р | ||
| міяме́рам | міяме́рамі | |
| міяме́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)