міяме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| міяме́р | міяме́ры | |
| міяме́ра | міяме́раў | |
| міяме́ру | міяме́рам | |
| міяме́р | міяме́ры | |
| міяме́рам | міяме́рамі | |
| міяме́ры | міяме́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)