мі́шка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мі́шка мі́шкі
Р. мі́шкі мі́шак
Д. мі́шку мі́шкам
В. мі́шку мі́шак
Т. мі́шкам мі́шкамі
М. мі́шку мі́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мі́шка м., разг. (медведь) ми́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́шка, ‑і, м.

Разм. Мядзведзь (з адценнем ласкі і фамільярнасці). // Дзіцячая цацка. Плюшавы мішка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́шка м . разм

1 (мядзведзь у казцы) Méister Petz;

2. (цацка) Teddybär [´tɛdi-] m -en, -en, Teddy m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Мі́шка (разм.) ’мядзведзь’, ’дзіцячая цацка’ (ТСБМ), рус. Ми́шка, Мишу́ха ’мядзведзь’. Табуістычная назва мядзведзя ад імя ўласнага Міхаіл (Брандт, РФВ, 7, 61; Фасмер, 2, 631).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кра́нец Мішка

т. 8, с. 450

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ми́шка (медведь) разг. мі́шка, -кі м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

teddy bear [ˈtediˌbeə] n. плю́шавы мі́шка, мядзве́дзік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́вараць, ‑і, ж.

Тое, што і выварацень. Мішка прыўзняўся над санямі і шпурнуў у бок вывараці зарад. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Téddybär

m -en, -en медзведзяня́, мі́шка (цацка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)