Місько Э. 10/453

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Місько Павел Андрэевіч

т. 10, с. 475

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Місько П. А. 7/263; 12/579, 582

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вяршэ́чак ’вяршаліна’ (КТС, П. Місько) — абласны варыянт лексемы вяршочак, суф. ‑эчак складае арэал, супольны з украінскімі гаворкамі; параўн. укр. вершечок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Нахла́шч ’наросхрыст, шырока, размашыста’ (калінк., З нар. сл., Сцяшк.): Нарашчыняў нахлашч дзверы (Місько); сюды ж нахляшч ’насцеж’ (Сцяц.), што дазваляе звязаць названыя словы з дзеясловам хлястаць ’біць наводмаш’, параўн. Дзверы атхляшчыў (Сцяц.), з іншым вакалізмам — хлыстиць, хласціць ’біць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скараба́ціцца, ‑баціцца; зак.

Зрабіцца карабатым, скрыўленым. Ледзь не ў трубку скарабацілася скура. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыву́шчы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вынослівы, вельмі трывалы. Чалавек вельмі трывушчы, шмат чаго можа перажыць. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вялі́зазны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Велізарны. На вуліцы цесляры чэшуць тоўстыя жэрдкі і збіваюць вялізазныя «А». Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рука́ты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і рукасты. Спрабавалі .. двое самых рукатых альшанцаў абняць [дуб] — не абнялі. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усто́яцца, устоіцца; зак.

Разм. Тое, што і устаяцца. Малад[ы] яшчэ, косць не ўстаялася, не акрэпла. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)