мі́ртавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мі́ртавы мі́ртавая мі́ртавае мі́ртавыя
Р. мі́ртавага мі́ртавай
мі́ртавае		 мі́ртавага мі́ртавых
Д. мі́ртаваму мі́ртавай мі́ртаваму мі́ртавым
В. мі́ртавы (неадуш.)
мі́ртавага (адуш.)		 мі́ртавую мі́ртавае мі́ртавыя (неадуш.)
мі́ртавых (адуш.)
Т. мі́ртавым мі́ртавай
мі́ртаваю		 мі́ртавым мі́ртавымі
М. мі́ртавым мі́ртавай мі́ртавым мі́ртавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мі́ртавы ми́ртовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́ртавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да мірта, уласцівы мірту. Міртавы лісцік. // Зроблены з мірта. Міртавы вянок.

2. у знач. наз. мі́ртавыя, ‑ых. Сямейства вечназялёных раслін, да якога адносяцца мірт, эўкаліпт, гваздзіковае дрэва і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́ртавы Mýrten -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мірт, -а, М мірце, мн. -рты, -ртаў, м.

Паўднёвая вечназялёная куставая або дрэвавая расліна сямейства міртавых з пахучымі белымі кветкамі.

|| прым. мі́ртавы, -ая, -ае.

М. вянок.

Сямейства міртавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

миртовый мі́ртавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mirtowy

міртавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

myrtle

[ˈmɜ:rtəl]

1.

n., Bot.

мірт -у m.

2.

adj.

мі́ртавы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Mýrtenkranz

m -es, -kränze мі́ртавы вяно́к (убор нявесты)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)