па-мінску

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
па-мінску - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кааліцыйны Савет у Мінску 5/188, 502; 7/215; 9/237, 291

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Генеральнае консульства ГДР у Мінску 12/666

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Таварыства «Музыка — масам» у Мінску 7/311

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Генеральнае консульства ПНР у Мінску 8/506; 12/666

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Часовы грамадскі камітэт парадку ў Мінску 4/175

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Мі́нск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мі́нск
Р. Мі́нска
Д. Мі́нску
В. Мі́нск
Т. Мі́нскам
М. Мі́нску

Іншыя варыянты: Ме́нск.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праспе́кт¹, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Вялікая шырокая і прамая вуліца ў горадзе.

Партызанскі п. у Мінску.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тро́йчы, прысл.

1. Тры разы.

Ён т. быў у Мінску.

2. Утрайне, у тры разы больш (менш).

Прыбытак т. павялічыўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Дні (у Мінску) мастацтва Брэсцкай вобласці, прысвечаныя 50-годдзю БССР і КПБ 4/352

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)