мінда́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

1. Адзін арэх міндаля.

2. Залоза ў глотцы, падобная па форме на міндальны арэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мінда́ліна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мінда́ліна мінда́ліны
Р. мінда́ліны мінда́лін
Д. мінда́ліне мінда́лінам
В. мінда́ліну мінда́ліны
Т. мінда́лінай
мінда́лінаю		 мінда́лінамі
М. мінда́ліне мінда́лінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мінда́ліна ж.

1. (миндальный орех) минда́лина;

2. анат. минда́лина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мінда́ліна, ‑ы, ж.

1. Ядро міндальнага арэха.

2. Залоза ў глотцы, падобная па форме на міндальны арэх.

3. Міндалепадобная пустата ў некаторых пародах, запоўненая мінераламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мінда́ліна ж

1. бат Mándel f -, -n, Mándelkern m -(e)s, -e;

2. анат Mándel f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мінда́ліна

(ад міндаль)

1) ядро міндальнага арэха;

2) залоза ў глотцы, падобная па форме на міндальны арэх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мінда́лік, ‑а, м.

Тое, што і міндаліна (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

минда́лина в разн. знач. мінда́ліна, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гло́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да глоткі (у 1 знач.). Глотачная міндаліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ráchenmandel

f -, -n анат. гло́тачная мінда́ліна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)