Verbum

анлайнавы слоўнік

міга́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

міга́нне ср.

1. мига́ние, морга́ние;

2. мелька́ние, мига́ние, мерца́ние;

1-2 см. міга́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. мігаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міганне

т. 10, с. 329

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

міга́нне н Blínzeln n -s, Zwínkern n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

міга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Хутка паднімаць і апускаць павекі.

М. вачамі.

2. Падаваць знак рухам павек.

М. сябру.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Свяціцца слабым, няроўным святлом.

Зорка мігае.

4. перан. Хутка праносіцца перад вачамі, мільгаць.

Мігаюць машыны.

|| аднакр. мігну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. міга́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

flicker² [ˈflɪkə] n.

1. мігаце́нне, мігце́нне, мільгаце́нне;

the flicker of a candle мільгаце́нне све́чкі

2. міга́нне;

the flicker of an eyelid міга́нне паве́ка

3. про́бліск (надзеі, зацікаўленасці); успы́шка (гневу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мерца́ние міга́нне, -ння ср., мігаце́нне, -ння ср., мігце́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

miganie

н. міганне, мігаценне, мігценне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мига́ние

1. (глаз) міга́нне, -ння ср., марга́нне, -ння ср., мо́рганне, -ння ср.;

2. (мерцание) міга́нне, -ння ср., мігаце́нне, -ння ср., мігце́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)