Verbum

анлайнавы слоўнік

мяшэ́чак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мяшэ́чак, -чка м., см. мяшо́чак

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мяшэ́чак,

гл. мяшочак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяшэ́чак kléiner Sack [Béutel]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мяшо́чак і мяшэ́чак, ‑чка, м.

Памянш.-ласк. да мяшок; невялічкі мяшок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяшо́к, -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м.

1. Тое, што і мех¹ (у 1 знач.).

М. з мукой.

Залаты м. (перан.: пра вельмі багатага чалавека).

2. Тое, што і мех¹ (у 2 знач.).

М. аўса.

3. перан. Поўнае акружэнне войскамі праціўніка.

Апынуцца ў мяшку.

4. Прыстасаванне ў жывёл і раслін для змяшчэння чаго-н. (спец.).

Зародкавы м.

Зашчочныя мяшкі.

5. перан. Аб непаваротлівым, нязграбным або някемлівым чалавеку (разм.).

|| памянш. мяшо́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м. і мяшэ́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м. (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фу́нтик (кулёк) мяшэ́чак, -чка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

anther [ˈænθə] n. bot. пы́льнік, пы́льнікавы мяшэ́чак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мешо́чек уменьш. мяшо́чак, -чка м., мяшэ́чак, -чка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мяшо́чак м. памянш. гл. мяшэчак

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)