мя́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мя́тны мя́тная мя́тнае мя́тныя
Р. мя́тнага мя́тнай
мя́тнае		 мя́тнага мя́тных
Д. мя́тнаму мя́тнай мя́тнаму мя́тным
В. мя́тны (неадуш.)
мя́тнага (адуш.)		 мя́тную мя́тнае мя́тныя (неадуш.)
мя́тных (адуш.)
Т. мя́тным мя́тнай
мя́тнаю		 мя́тным мя́тнымі
М. мя́тным мя́тнай мя́тным мя́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мя́тны мя́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мя́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мяты, уласцівы ёй. Мятны пах. // Прыгатаваны з мяты, з мятай. Мятныя цукеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мя́тны тс кул Pféfferminz-, Mínz-;

мя́тная цуке́рка (Pféffer)mínzkonfekt n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мя́та, -ы, ДМ мя́це, ж.

Духмяная расліна сямейства ясноткавых, якая выкарыстоўваецца ў медыцыне, парфумерыі і харчовай прамысловасці.

|| прым. мя́тны, -ая, -ае.

М. пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Мя́тны ’дробны’ (Выг. — Смул., БЛ, 3, 21). Да мяць (гл.) > мяты; суфікс ‑н‑, як у дробны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мятны алей

т. 11, с. 82

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мя́тный мя́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

peppermint [ˈpepəmɪnt] n. мя́та; мя́тная цуке́рка;

a peppermint candy мя́тны ледзяне́ц

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пеперме́нт

(англ. peppermint)

мятны лікёр.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)