◎ Мятлі́нак ’трава мятліца, Agrostis, L.’ (слонім., Сцяшк. Сл.). Відаць, з польск. miotlina, mietlina ’благая мятла’. Да мятла© (гл.).⇉.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мятлі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мятлі́нка мятлі́нкі
Р. мятлі́нкі мятлі́нак
Д. мятлі́нцы мятлі́нкам
В. мятлі́нку мятлі́нкі
Т. мятлі́нкай
мятлі́нкаю		 мятлі́нкамі
М. мятлі́нцы мятлі́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)