мясі́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мясі́сты мясі́стая мясі́стае мясі́стыя
Р. мясі́стага мясі́стай
мясі́стае		 мясі́стага мясі́стых
Д. мясі́стаму мясі́стай мясі́стаму мясі́стым
В. мясі́сты (неадуш.)
мясі́стага (адуш.)		 мясі́стую мясі́стае мясі́стыя (неадуш.)
мясі́стых (адуш.)
Т. мясі́стым мясі́стай
мясі́стаю		 мясі́стым мясі́стымі
М. мясі́стым мясі́стай мясі́стым мясі́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мясі́сты, -ая, -ае.

1. 3 вялікай колькасцю мяса, які дае многа мяса.

Мясістая частка тушы.

2. Тоўсты целам, поўны.

М. твар.

3. перан. Які мае багатую, сакавітую мякаць (пра плады).

Мясістыя ягады.

|| наз. мясі́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мясі́сты в разн. знач. мяси́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мясі́сты, ‑ая, ‑ае.

1. З вялікай колькасцю мяса, які дае многа мяса.

2. Разм. Тоўсты, поўны (пра чалавека або часткі яго цела). У невялічкім калідорчыку, дзе пад самай столлю цьмяна свяціла лямпачка, нас сустрэў мясісты, з тварам, як альховы чурбак, чалавек. Сабаленка. Паўз бярэзнік ішоў Арцём Серада, круцячы доўгім мясістым носам, відаць, нечым нездаволены. Бажко.

3. З тоўстай сакавітай мякаццю (аб раслінах, пладах). Нават у верасні.. [кусты] густа ўсыпаны буйнымі мясістымі ягадамі. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мясі́сты fléischig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мяси́стый мясі́сты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fleshy [ˈfleʃi] adj. мясі́сты; то́ўсты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пе́рсік, -а, мн. -і, -аў, м.

Паўднёвы сакаўны мясісты плод з пушыстай жаўтавата-чырвонай скуркай, а таксама дрэва, на якім ён расце.

|| прым. пе́рсікавы, -ая, -ае.

П. колер (жаўтавата-чырвоны).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fléischig

a мясі́сты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

баклажа́н, ‑а, м.

1. Паўднёвая аднагадовая агародная расліна сямейства паслёнавых.

2. Мясісты плод гэтай расліны сіняга або фіялетавага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)